ಹರಿಹರ ಅಭೇದ

 ಹರಿಹರ ಅಭೇದ 

ಭಗವಾನ್‌ ನಾರಾಯಣನು ತನ್ನ ದಿವ್ಯ ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ 

ಕೋಟಿಕೋಟಿ ಚಂದ್ರರ ಕಾಂತಿಯಿಂದ ಯುಕ್ತನೂ, ತ್ರಿಶೂಲ, ಡಮರು 

ಧಾರಿಯೂ ಸ್ವರ್ಣಾಭೂಷಣಗಳಿಂದ ವಿಭೂಷಿತನೂ ಸುರೇಂದ್ರವಂದಿತನೂ 

ಅಣಿಮಾದಿ ಸಿದ್ದಿಗಳಿಂದ ಸುಸೇವಿವತನೂ ಆದ ತ್ರಿಲೋಚನ ಭಗವಾನ್‌ ಶಿವನು 

ನೃತ್ಯ ಮಾಡತೊಡಗಿದ್ದನ್ನು ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಕಂಡನು. ಆಗ ಅವನು ಎಚ್ಚತ್ತು, ಭಗವತಿ 

ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಗೆ ಈ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿ, ತನ್ನ ಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕೈಲಾಸ ಪತಿಯನ್ನು ಭೆಟ್ಟಿಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಕೈಲಾಸಕ್ಕೆ ಪತ್ನೀಸಹಿತನಾಗಿ 

ತೆರಳಿದನು. ಆಗ ಅವನಿಗೆ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿಯೆ ಭಗವಾನ್‌ ಚಂದ್ರಶೇಖರನು ಭಗವತಿ 

ಉಮಾದೇವಿಯೊಡನೆ ದರ್ಶನ ಕೊಟ್ಟನು. ಶಿವನ ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಭಗವಾನ್‌ ವಿಷ್ಣುವು 

ದರ್ಶನ ಕೊಟ್ಟದ್ದರಿಂದ ಅವನು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಭೆಟ್ಟಿಗಾಗಿ ಕೈಲಾಸದಿಂದ ವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ 

ಹೊರಟನು. ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಆನಂದದಿಂದ ಮಾತಾಡತೊಡಗಿದರು. ಇಬ್ಬರೂ 

ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಸ್ವಪ್ನದ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರು. ಇಬ್ಬರ ನೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿಯೂ 

ಆನಂದಾಶ್ರುಗಳು ಹರಿಯತೊಡಗಿದವು. ಆಗ ಪರಸ್ಪರರು ತಮ್ಮ ಲೋಕಕ್ಕೆ 

ಬರಬೇಕೆಂದು ಆಗ್ರಹದಿಂದ ಹೇಳತೊಡಗಿದರು. ಅವರ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ 

ಭಗವತಿ ಉಮಾದೇವಿಯು ಉಭಯತರನ್ನುದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತಾಡತೊಡಗಿದಳು : 

"ನಾಥಾ, ಕೇಶವಾ, ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಿಶ್ಚಲ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಕಂಡು ನಾನು 

ನಿರ್ಧರಿಸಿರುವದೇನೆಂದರೆ, ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಿವಾಸಸ್ಥಾನಗಳು ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನವಾಗಿರು 

ವದಿಲ್ಲ. ವೈಕುಂಠವೇ ಕೈಲಾಸವು, ಕೈಲಾಸವೇ ವೈಕುಂಠವು. ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಾಮಗಳೂ 

ದೇಹಗಳೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದರೂ ಆತ್ಮವು ಒಂದೇ ಆಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ 

ಭಾರ್ಯೆಯರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಲ್ಲ; ಇಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರೇ ಆಗಿರುವೆವು. ಇವಳು 

ಶ್ರೀಲಕ್ಷಿ ಯು; ನಾನೂ ಶ್ರೀಲಕ್ಷಿ ಯಾಗಿರುವೆನು. ನಾನು ಶ್ರೀಉಮೆಯು; 

ಇವಳೂ ಶ್ರೀಉಮೆಯಾಗಿರುವಳು. ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಭೇದವನ್ನು ಕಾಣುವವರು 

ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿ ಪತನ ಹೊಂದುವರು. ನೀವಿಬ್ಬರೂ ನಿಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಲೋಕಕ್ಕೆ 

ಹೊರಡಿರಿ. ಮಹೇಶ್ವರನು ತಾನು ವಿಷ್ಣುರೂಪದಿಂದ ವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ತೆರಳುವೆನೆಂದೂ 

ವಿಷ್ಣುವು ತಾನು ಶಿವರೂಪದಿಂದ ಕೈಲಾಸಕ್ಕೆ ತೆರಳುವೆನೆಂದೂ ಭಾವಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ 

ಸಮಸ್ಯೆಯೇ ಬಗೆಹರಿಯುವದು. ಒಂದೇ ನೀರು ಎರಡು ಪಾತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಹಾಗೆ 

ನೀವು.' 

ಭಗವತಿ ಉಮಾದೇವಿಯು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಹರಿ-ಹರರು 

ನಕ್ಕರು. ಆಗ ಶಿವನು “ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣುವಿರುವನು; ವಿಷ್ಣುವಿನ ಹೃದಯಲ್ಲಿ 

ನಾನಿರುವೆನು. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಅಭೇದವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸದವರು ನನಗೆ ಪ್ರಿಯರಾಗುವರು. 

ವಿಷ್ಣುವೇ, ನೀನು ರುದ್ರನ ಧ್ಯೇಯವಾಗಿರುವೆ; ರುದ್ರನು ನಿನ್ನ ಧ್ಯೇಯ 

ವಾಗಿರುವನು. ರುದ್ರನ ಭಕ್ತನಾಗಿ ನಿನ್ನನ್ನು ನಿಂದಿಸುವವನು ಎಲ್ಲಪುಣ್ಯವನ್ನು ನಾಶ 

ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವನು.'

ಹೀಗೆ ಸದಾಶಿವನು ಹೇಳಿದ ಬಳಿಕ ಇಬ್ಬರೂ ಪರಸ್ಪರ ನಿರೋಪ ಪಡೆದು 

ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಲೋಕಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಭಾರ್ಯಾಸಮೇತರಾಗಿ ತೆರಳಿದರು. 

ಉಮಾ-ಮಹೇಶ್ವರರೂ ಲಕ್ಷಿ - ವಿಷ್ಣುವೂ ಅಭಿನ್ನರಾಗಿರುವರೆಂಬ ಸಂಗತಿಯು 

ಜಗದ್ವಿಖ್ಯಾತವಾಯಿತು. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣದ್ವೈಪಾಯನ ವೇದವ್ಯಾಸನ ಶಿಷ್ಯನಾದ ಸೂತ 

ಪುರಾಣಿಕನು ಶೌನಕಾದಿಮುನಿಗಳಿಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತುನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರ ಶ್ಲೋಕವುಳ್ಳ ಹಾಗೂ 

ಏಳು ಸಂಹಿತೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಶಿವಪುರಾಣವನ್ನು ಉಪದೇಶಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ 

ದನು. ಆಗ ಸೂತಪುರಾಣಿಕನು ಶಿವಪುರಾಣ ಶ್ರವಣ ಮಾಡಿ ಉದ್ದಾರ ಹೊಂದಿದ 

ದೇವರಾಜನ ಹಾಗೂ ಚಂಚುಲಾ ಎಂಬವಳ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಹೇಳ 

ತೊಡಗಿದನು. 

ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಿರಾತರ ನಗರವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದ ದೇವರಾಜ 

ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ವೈದಿಕಧರ್ಮವಿಮುಖನಾಗಿ ವೈಶ್ಯವೃತಿಯಿಂದ ಉಪಜೀವನ 

ನಡೆಯಿಸಿದ್ದನು. ಅವನು ಜನರನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಿ ಅಪಾರ ಧನಸಂಚಯ 

ಮಾಡಿದ್ದರೂ ತನ್ನ ಧನವನ್ನು ಧರ್ಮಕಾರ್ಯಗಳಿಗಾಗಿ ವಿನಿಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಿಲ್ಲ. 

ದೇವರಾಜ ದ್ವಿಜನು ವೇಶ್ಯಾಗಾಮಿಯೂ ಧರ್ಮಬ್ರಷ್ಟನೂ ಆಗಿದ್ದನು. ಒಮ್ಮೆ 

ಅವನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ ನಗರಿಗೆ ಹೋದನು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದ ಕೂಡಲೆ ಅವನು ಜ್ವರ 

ಬಾಧೆಯಿಂದ ಬಳಲಿದವನಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಯ ಒಂದು ಶಿವಾಲಯದಲ್ಲಿ ವಸತಿ 

ಮಾಡಿದನು. ಅಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಸಾಧು-ಸಂತರು ಇದ್ದರು. ಆ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ 

ಶಿವಪುರಾಣದ ಪ್ರವಚನವು ನಡೆದಿತ್ತು. ದೇವರಾಜನು ನಿತ್ಯವೂ ಪಾವನಕರ 

ಪುರಾಣ ಶ್ರವಣ ಮಾಡತೊಡಗಿದನು. ಹೀಗೆ ಒಂದು ಮಾಸ ಕಳೆಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ 

ಅವನ ಪ್ರಾಣೋತ್ಕಮಣವಾಯಿತು. ಯಮರಾಜನ ದೂತರು ಅವನನ್ನು 

ಯಮಪುರಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು. ಆಗ ಭಗವಾನ್‌ ಶಿವನ ಪಾರ್ಷದರು ಅಲ್ಲಿಗೆ 

ಬಂದರು. ದೇವರಾಜನು ಮಹಾಪಾತಕವನ್ನು ನಾಶಗೊಳಿಸುವ ಶಿವಪುರಾಣ 

ಶ್ರವಣ ಮಾಡಿರುವದರಿಂದ ಅವನ ಪಾತಕವು ನಾಶವಾಗಿರುವದು. ಆದುದರಿಂದ 

ಅವನನ್ನು ಶಿವಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ತಾವು ಬಂದಿರುವೆವೆಂದು ಪಾರ್ಷದರು 

ಯಮರಾಜನಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು. ಧರ್ಮರಾಜನು ಅವನನ್ನು ಪಾರ್ಷದಗಣದ 

ಸ್ವಾಧೀನದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟನು. ಪಾರ್ಷದರು ಪರಿಶುದ್ಧನಾಗಿದ್ದ ಆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು 

ವಿಮಾನದಲ್ಲಿಕುಳ್ಳಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಕೈಲಾಸಕ್ಕೆ ಬಂದು ಭಗವಾನ್‌ ಶಂಕರನ ಸ್ವಾಧೀನಕ್ಕೆ

ಕೊಟ್ಟರು. ಶಿವಪುರಾಣ ಶ್ರವಣ ಮಾಡಿದ ಪುಣ್ಯದಿಂದ ಅವನು ಕೈಲಾಸ 

ವಾಸಿಯಾದನು. 

ಸಮುದ್ರ ತೀರದ ನಿಕಟವರ್ತಿಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬಾಷ್ಕಲವೆಂಬ ಗ್ರಾಮ 

ವಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ವೈದಿಕ ಧರ್ಮವಿಮುಖನೂ ಖಳನೂ ಕುಟಿಲವೃತ್ತಿಯವನೂ ನೀತಿ 

ಬಾಹಿರನೂ ಆದ ಬಿಂದುಗನೆಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿದ್ದನು. ಅವನ ಪತ್ನಿಯಾದ 

ಚಂಚುಲೆಯು ಪರಮ ರೂಪವತಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಸದಾಚಾರಿಯೂ 

ಸಾಧ್ವೀಮಣಿಯೂ ಆಗಿದ್ದಳು. ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಬಿಂದುಗನು ವೇಶ್ಯಾಗಾಮಿಯಾಗಿ 

ಪತ್ನಿಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದನು. ಪತಿಯು ಅಧಮನೂ ಕುಕರ್ಮಿಯೂ ಆದುದನ್ನು 

ನೋಡಿ ಆ ಸಾಧ್ವಿಯು ಕ್ಷೇಶಗೊಂಡಳು. ಅವಳು ದೀರ್ಥಕಾಲದ ವರೆಗೆ 

ಧರ್ಮಬಭ್ರಷ್ಟಳಾಗದೆ ತನ್ನ ಸತೀತ್ವವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ದುರಾಚಾರಿ 

ಪತಿಯು ತನ್ನನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮರೆತದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ನೀತಿಭ್ರಷ್ಟಳಾದಳು. 

ಕೆಲವು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಿಂದುಗನು ಮೃತ್ಯುವಶನಾದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಪಾತಕಕ್ಕಾಗಿ 

ನರಕವಾಸವನ್ನನುಭವಿಸಿ ಪಿಶಾಚಿಯಾದನು. 

ದೈವಯೋಗದಿಂದ ಒಮ್ಮೆ ಪುಣ್ಯಪರ್ವವು ಪ್ರಾಪವಾಯಿತು. 

ಚಂಚುಲೆಯು ತೀರ್ಥಸ್ನಾನಕ್ಕಾಗಿ ಶ್ರೀಕ್ಷೇತ್ರ ಗೋಕರ್ಣಕ್ಕೆ ಹೋದಳು. ಅವಳು 

ತೀರ್ಥಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಶಿವದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಶಿವಾಲಯವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಳು. 

ದೇವದರ್ಶನ ಪಡೆದು ಅಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದ ಶಿವಕಥಾ ಪ್ರವಚನ ಕೇಳಲು ಅಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಳು. ವ್ಯಭಿಚಾರಿಣಿಯರಾದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಯಮಲೋಕದಲ್ಲಿ ಭೀಕರ 

ದಂಡನೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗುವರೆಂದು ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ತನ್ನ ಪ್ರವಚನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದನು. 

ವೈರಾಗ್ಯವು ಉತ್ಪನ್ನವಾಗುವಂತೆ ಅವನು ಶ್ರೋತೃಗಳಿಗೆ ಪುರಾಣವನ್ನು 

ಹೇಳತೊಡಗಿದ್ದನು. ಅವನು ಹೇಳಿದ ಯಮಯಾತನೆಯ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ತಿಳಿದ 

ಚಂಚುಲೆಯು ಭಯಭೀತಳಾದಳು. ಪ್ರಾಯದ ಮದದಲ್ಲಿ ತನ್ನಿಂದ ಘಟಿಸಿದ 

ದುರಾಚರಣೆಗಾಗಿ ಅವಳು ಪಶ್ಚಾತ್ರಾಪಪಡತೊಡಗಿದಳು. ಕಥಾ ಸಮಾಪ್ತಿಯಾದ 

ಬಳಿಕ ಶ್ರೋತೃಗಳೆಲ್ಲರೂ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟುಹೋದರು. ಚಂಚುಲೆಯು 

ಪುರಾಣವಾಚನ ಮಾಡುವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ವಂದಿಸಿ ತನ್ನಿಂದ ಘಟಿಸಿದ 

ಪ್ರಮಾದಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿ, ತನ್ನನ್ನು ಉದ್ದರಿಸಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದಳು.

ಬಳಿಕ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು : “ಚಂಚುಲೆ, ನೀನು ಅಂಜಬೇಡ, ಕೃತ ಕರ್ಮದ 

ಬಗ್ಗೆ ನೀನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಹೊಂದಿರುವೆ. ಭಗವಾನ್‌ ಶಂಕರನ ವೈರಾಗ್ಯಯುಕ್ತ 

ಶಿವಪುರಾಣ ಶ್ರವಣದಿಂದ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಸದ್ಭುದ್ದಿಯು ಪ್ರಾದುರ್ಭವಿಸಿದೆ. ನೀನು 

ದಯಾಘನನಾದ ಶಿವನಿಗೆ ಶರಣು ಹೋಗಬೇಕು. ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪವು ಎಲ್ಲ ವಿಧದ 

ಪಾತಕಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತವಾಗಿದೆ. 

ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಃ ಪಾಪಕೃತಾ ಪಾಪಾನಾಂ ನಿಷ್ಕೃತಿಃ ಪರಾ | 

ಸರ್ವೇಷಾಂ ವರ್ಣಿತಂ ಸದ್ದಿಃ ಸರ್ವಪಾಪವಿಶೋಧನಂ ॥ 

ಪಶ್ಚಾತ್ಪಾಪೇನೈವ ಶುದ್ದಿ; ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಂ ಕರೋತಿ ಸಃ | 

ಯಥೋಪದಿಷ್ಟಂ ಸದ್ದಿರ್ಜಿ ಸರ್ವಪಾಪವಿಶೋಧನಂ ॥ 

(ಶಿವಪುರಾಣ ಮಹಾತ್ಮೆ ಅಧ್ಯಾಯ ೩ ಶ್ಲೋಕ ೫-೬) 

ಚಂಚುಲೆ, ತನ್ನ ಕುಕೃತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಪಶ್ಚಾತಾಪ ಹೊಂದಿದವನು ಅವಶ್ಯವಾಗಿ 

ಉತ್ತಮ ಗತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುವನು. ಶಿವಪುರಾಣ ಕಥಾಶ್ರವಣದಿಂದ ಚಿತ್ತ 

ಶುದ್ಧಿಯಾಗಿ ನೀನು ಪುನೀತಳಾಗುವೆ. ಶುದ್ಧಚಿತನಾದ ಮನುಷ್ಯನ ಹೃದಯ 

ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಉಮಾ- ಶಂಕರರು ವಿರಾಜಮಾನರಾಗಿರುವರು. ನೀನು ಭಕ್ತಿ 

ಭಾವಗಳಿಂದೊಡಗೂಡಿ ಶಿವಕಥಾ ಶ್ರವಣ ಮಾಡು. ಅದರಿಂದ ನಿನಗೆ 

ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಮುಕ್ತಿಯು ದೊರೆಯುವುದು” ಎಂದನು. 

ಚಂಚುಲೆಯು ಧನ್ಯತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದಳು. ಅವಳು ನಿತ್ಯವೂ ಶಿವ 

ಪುರಾಣ ಶ್ರವಣ, ಶಿವಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದಳು. ಸಮಯವೊದಗಿತು. ಭಕ್ತಿ, 

ವೈರಾಗ್ಯಯುಕ್ತಳಾದ ಅವಳು ಯಾವ ಯಾತನೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ ಭೌತಿಕ ಶರೀರವನ್ನು 

ತ್ಯಜಿಸಿದಳು. ಶಿವನು ಕಳುಹಿಸಿದ ವಿಮಾನವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿತು. ಶಿವಪಾರ್ಷದರು 

ಅವಳನ್ನು ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಶಿವನ ಸ್ವಾಧೀನ ಪಡಿಸಿದರು. 

ಶಿವನು ಅವಳನ್ನು ಭಗವತಿ ಜಗದಂಬೆಯ ಕಡೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದನು. ಅವಳು 

ಪಾರ್ವತಿಯ ಸಖಿಯಾದಳು. ತನ್ನ ಪತಿಯಾದ ಬಿಂದುಗನಿಗೆ ಅವಳು ತುಂಬುರು 

ಮುನಿಯ ಸಹಾಯದಿಂದ ಪಿಶಾಚಿ ಜನ್ಮದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿ ಶಿವಸಾನ್ನಿಧ್ಯವನ್ನು 

ದೊರಕಿಸಿಕೊಟ್ಟಳು.

ತೇ ಜನ್ಮಭಾಜಃ ಖಲು ಜೀವಲೋಕೇ ಯೇ ವೈ 

ಸದಾ ಧ್ಯಾಯಂತಿ ವಿಶ್ವನಾಥಂ | 

ವಾಣೀಗುಣಾನ್‌ ಸೌತಿ ಕಥಾಂ ಶೃಣೋತಿ ಶ್ರೋತ್ರದ್ವಯಂ ತೇ 

ಭವಮುತರಂತಿ